(Fabricius, 1793)
Grote saterzandoog
Beschrijving:
De grote saterzandoog is in de bergen vooral op open, droge, rotsachtige plekken te vinden met een grazige vegetatie. Op geringere hoogte komen de vlinders op open plekken in of bij bossen voor. Ze worden vaak nectardrinkend aangetroffen, bijvoorbeeld op distelsoorten of Knautia . Het vrouwtje legt de eitjes dicht bij de grond op verdroogde grashalmen. De nog jonge rupsen overwinteren en verpoppen in mei-juni. Belangrijkste waardplant is Festuca ovina (genaald schapengras), maar ook andere Festuca -soorten en Brachypodium - (kortsteel) en Bromus -soorten (dravik) worden waarschijnlijk als waardplant gebruikt.
Leefgebied:
Sub-alpien grasland
Droge zure graslanden
Droog kalkgrasland en steppe
Puinhellingen
Rivierbos
Zomergroen loofbos
Sterk gelijkende soorten:
Satyrus actaea
Minois dryas
Verspreiding:
Komt in Z-Europa voor: in N-Spanje (Centrale Pyreneeën), Z-Frankrijk (vanaf de Dordogne naar het zuiden en oosten), Z-Zwitserse en Oostenrijkse Alpen, Italië (Alpen, Apennijnen, Calabrië) en vanaf Kroatië tot in Griekenland en Bulgarije. Vliegt tot 1800m.
Vliegtijd:
juni, juli, augustus.
Status Europa:
Soort is thans niet bedreigd in Europa.
Status Benelux:
Komt niet in de Benelux voor.
Trend en mate van voorkomen per land:
S. ferula 7