Papilio alexanor

Esper, 1800

Zuidelijke koninginnenpage

Beschrijving:
De zuidelijke koninginnenpage vliegt vooral op warme, droge, kalkrijke hellingen, begroeid met (lage) struiken en kruidenrijke vegetatie. De vlinders hebben een voorkeur voor steile rotshellingen. Met name tijdens het heetst van de dag – rond het middaguur– vliegen ze veel rond. Er zijn verschillende waardplanten bekend, allemaal behorend tot de Apiaceae (schermbloemigen): in het westelijk deel van het verspreidingsgebied lijkt Ptychotis saxifraga de belangrijkste waardplant te zijn, maar ook op Opopanax chironium , Seseli montanum en Trinia glauca worden eieren afgezet; in het oostelijk deel leven de rupsen vooral op Ferula -soorten en ook op Opopanax hispidus , Pimpinella saxifraga (kleine bevernel), Scaligeria cretica en Pastinaca sativa (gewone pastinaak). De rupsen eten de bloemen en rijpende zaden. Ze worden vaak gevonden op planten die op vrijwel kale plekken groeien. De zuidelijke koninginnenpage heeft één generatie per jaar en overwintert als pop.

Leefgebied:
Heide en struweel
Phrygana vegetaties
Sclerofiele struikvegetatie

Sterk gelijkende soorten:
Papilio machaon
Papilio hospiton
Iphiclides podalirius

Verspreiding:
Komt in ZO-Frankrijk voor en nog net in het aangrenzende alpengebied van NW-Italië, verder in het uiterste zuiden van Italië (Aspromonte) en op O-Sicilië. Vliegt in de Balkan in de kuststreek van Kroatië, in Albanië en in grote delen van Griekenland (en op verschillende Griekse eilanden). De meeste populaties komen voor tussen 300 en 1500m.

Vliegtijd:
april, mei, juni, juli.

Status Europa:
Soort is thans niet bedreigd in Europa.

Status Benelux:
Komt niet in de Benelux voor.

Trend en mate van voorkomen per land:
P. alexanor 7

%LABEL% (%SOURCE%)